admin ’s Ochtends wordt het eerst licht, dan verschijnt mama en dan gaat ze onze bak klaarmaken. Steeds in die volgorde. Behalve als het maar kort licht is. Dan komt mama eerst, dan maakt ze onze bak en pas daarna wordt het licht. Maar daar gaat het hier niet om.
Truus krijgt een andere bak dan ik, een grote oranje. Ik krijg een kleintje waar je doorheen kunt kijken. Mijn eten is elke dag hetzelfde en ook dat van Truus, maar ons hoor je niet mopperen, we eten er altijd lekker van.
Onze bakken hebben een vaste plaats. Die van mij bij de vuurplaats in de keuken, die van Truus bij de kast waar mama etensbakken voor mensen bewaart. Je weet dus dat die bak komt, je weet wat er in zit en je weet waar hij komt te staan. Niet spannend. Wel lekker duidelijk.
Maar nu zal ik je vertellen wat er vanochtend gebeurde! Het werd licht, mama kwam van boven, ze maakte onze bakken klaar, EN TOEN ZETTE ZE DIE VAN TRUUS OP MIJN PLEK EN DIE VAN MIJ OP DE PLEK VAN TRUUS!
Verwarring alom. Truus en ik stonden zo raar te kijken dat mama de bakken maar gauw op de gewone plek neerzette. Toen was alles goed en konden we gaan eten.
