admin We waren weer eens op pad met het rijdende huisje van mama. Na een tijd kwamen we aan bij ons nieuwe, tijdelijke hok. Bosje er omheen en daarachter velden, met grote gevlekte beesten er in. Maar verder was het er heerlijk rustig, zonder andere honden.
Het land is plat in die buurt, net als thuis, maar ineens gaat het schuin omhoog en daarna schuin omlaag. Dan begint het water, waar geen einde aan komt.
Het schuine land is een soort lopend buffet. Er ligt allemaal poep van de beesten die daar rond scharrelen. Ik ken ze niet van thuis. Het zijn witte dieren op dunne pootjes, met hun lichaam als een soort wollige bal er bovenop.
Niet alle soorten poep zijn even goed. Daar vertel ik later nog wel eens over. Maar deze is heerlijk. Ik kan het niet goed uitleggen, je proeft het land als het ware. Echte scharrelpoep. U moet het ook maar eens proberen als u daar eens in de buurt komt. Het is niet te missen: het schuine landje voor het water begint.
