admin Vandaag ben ik in een winkel geweest. Anders mag dat nooit, maar deze winkel was voor mij gemaakt. Het mooiste speelgoed, het lekkerste eten – allemaal op snuffelhoogte. Het speelgoed kon ik vastpakken, het eten alleen maar ruiken, want er zat van die doorzichtige huid omheen die je niet moet opeten. Ik schreef daar al eerder over.
Daar liepen we dus door die mooie winkel. Ik kwam ogen en neus tekort. Allemaal voor mij!
En wat kocht mama voor me?
Een jas.
Mama had me het ding aangedaan eer ik er erg in had, en zo liep ik voor gek door de winkel. Het is een kreng, het zit voor geen meter. Ik snap ook niet waar het voor nodig is. Zeg nou zelf, mijn lijf mag best gezien worden. Dus ik weet niet wat mama zich nou weer in het hoofd heeft gehaald, maar dat was eens maar nooit meer. Dat ding gaat nooit meer aan, of ik heet geen Sam!
Hij staat juist mooi Sam en zo heb je het niet koud!
Beste Louise, je kunt zeggen wat je wilt, het zal goed bedoeld zijn van mama maar ik moet die jas niet!