admin Zet mij iets te eten voor en ik weet niet hoe snel ik het moet binnenkrijgen. Dat is een kwestie van overleven. Door schade en schande ben ik te weten gekomen dat je niet snel genoeg kunt zijn. Overal zijn kapers op de kust, en wat je binnen hebt, kunnen ze je niet meer afpakken.
Zou het ook op een andere manier kunnen? Stel nou dat je je onbespied weet, dat je weet dat iets je gegund wordt en dat de omstandigheden er ook overigens naar zijn dat het niet te verwachten valt dat iets je wordt afgepakt, door wie of wat dan ook?
Zou je er dan voor kunnen kiezen om bijvoorbeeld een Frolicje niet ineens door te slikken, maar de tijd te nemen? Zo’n vlezig rondje eerst eens rustig te besnuffelen, het dan op te pakken en het eerst eens op de tong te laten liggen? Daarna voorzichtig enige druk uitoefenen met de kiezen om te zien of het meegeeft of meteen breekt. En dan heel rustig kauwen, zodat de smaak in alle hoeken van je bek komt, om de ervaring af te sluiten met een genotvol doorslikken. Hoe zou dat zijn?
Het is een stoute fantasie. Ik zou het graag eens willen proberen, maar ik ben bang dat ik het niet kan. Oude, diep verborgen natuurkrachten maken mij dat, vrees ik, onmogelijk.
